Sinds 18 maart is er weer een paartje fazanten te zien in ons Landgoed De Waardhoff. Sinds ca. 10 jaar waren er door ons geen fazanten meer gehoord en gezien in onze omgeving. Wel waren er vaak jagers hoorbaar aanwezig, waaronder de fanatieke jagers in België.

Deze “nieuwe” fazanten houden zich schuil in de rommelige hoekjes van onze boomgaard en het mannetje laat regelmatig zijn schorre roep horen. Ook maken ze 2 keer per dag gebruik van onze vogel-voederplaats vlak bij onze woning, zodat ze dan door ons goed zichtbaar zijn.

Het waakzame, parmantige mannetje komt altijd het eerst tevoorschijn, na een tijdje gevolgd door zijn stille vrouwtje als de kust veilig is. Leuk om telkens weer te zien en nu nog wachten op gezinsuitbreiding als de fazanten hier tenminste willen blijven.

Vóór 2009 waren er regelmatig fazanten rond onze woning te zien, soms een vrouwtje met 2 mannetjes, die dan samen gingen “vechten” om het vrouwtje. Om elkaar heen lopen en een dreigende houding aannemen met opgezette veren.

In ons Landgoed hebben wij géén jachtvergunning afgegeven. De laatste fazant, door ons s’ winters bijgevoerd, werd tijdens een z.g. drijfjacht door jagers even afgeschoten en als buit meegenomen. Toen ik vroeg waarom kreeg ik als antwoord: anders eet de vos ze op. Kennelijk ook volgens het omgekeerde spreekwoord: “beter 1 fazant in de hand dan 10 in de lucht”.

Door o.a. het gevoerde “wildbeheer” , in nauw overleg met de Provincie Limburg, zien wij in de omgeving en in het Landgoed steeds minder “wilde dieren” zoals: fazanten, patrijzen, leeuweriken, reeën, vossen, hazen, konijnen, wilde zwijnen en ook geen kleinere dieren zoals: steen- en boommarters, wezels, hermelijn, eikelmuis, hazelmuis.

Wij proberen in ons landgoed weer kleinschalige biotopen én rustgebied voor het wild te maken zodat de dieren én planten hier een beter leefgebied hebben en zich thuis voelen.